Najnowsze wyroki dotyczące wysokości kosztów kwalifikowanych ulgi na robotyzację

W ostatnim czasie zapadły dwa ważne wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych, które rozstrzygały kwestię tego, co należy traktować jako koszt kwalifikowany ulgi na robotyzację (wyrok WSA w Warszawie z 13 listopada 2024 r. sygn. III SA/Wa 1968/24 i wyrok WSA w Łodzi z 9 stycznia 2025 r., sygn. I SA/Łd 713/24).

Obydwa wydane wyroki zapadły w efekcie rozpoznania skarg podatników na otrzymane interpretacje indywidualne.

Czego dotyczyły sprawy

Wątpliwość, jaką zajmowały się składy orzekające dotyczyła tego, czy kosztem kwalifikowanym ulgi na robotyzację powinno być 50% ceny nabycia robota przemysłowego, czy też wyłącznie 50% wartości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od takiego robota przemysłowego.

Wskazana wątpliwość wynika przede wszystkim z niejednoznacznych przepisów ustawy o CIT, które z jednej strony przewidują, że za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych, a z drugiej strony stwierdzają, że odliczenie ma zastosowanie wyłącznie do kosztów stanowiących koszty uzyskania przychodów (w przypadku robotów przemysłowych stanowiących środki trwałe kosztem podatkowym są dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne).

Analizowane zagadnienie ma o tyle niebagatelne skutki, że wartość kosztu kwalifikowanego stanowiącego 50% ceny nabycia robota przemysłowego jest drastycznie wyższa od kwoty odpowiadającej 50% wartości odpisu amortyzacyjnego od takiego robota.

Co orzekły sądy

W przywołanych orzeczeniach składy orzekające zajęły jednak całkowicie rozbieżne stanowiska.

WSA w Warszawie przychylił się do poglądu Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i uznał, że wydatki na nabycie robota przemysłowego stanowią koszty kwalifikowane poprzez amortyzację (jako 50% odpisu amortyzacyjnego), gdyż tylko taka kwota stanowi koszt uzyskania przychodów podatnika. Sąd podzielił przy tym stanowisko zajęte wcześniej przez WSA we Wrocławiu w wyroku z 18 maja 2023 r. (sygn. I SA/Wr 947/22), a z drugiej strony nie przychylił się do stanowiska innego składu orzekającego WSA w Warszawie, wyrażonego w wyroku z 21 grudnia 2023 r. (sygn. III SA/Wa 1993/23), który wskazywał, że wydatki takie należy odliczyć jednorazowo.

Z kolei WSA w Łodzi w rozpoznawanej sprawie przyznał rację podatnikowi i wskazał, że stanowisko organu ograniczające kwotę odliczenia wyłącznie do wartości odpisów amortyzacyjnych, wyrażone w zaskarżonej interpretacji, nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa.

Komentarz

Jak wynika z powyższych orzeczeń, w stosunku do analizowanego zagadnienia prezentowane są dwa całkowicie odmienne podejścia sądów administracyjnych. Trudno zatem spodziewać się, aby w najbliższym czasie doszło do ukształtowania się jednolitej linii orzecznictwa sądów administracyjnych w podobnych sprawach. Dopóki zatem kwestia ta nie zostanie jednoznacznie przesądzona przez Naczelny Sąd Administracyjny (albo ustawodawcę zmieniającego przepisy), trudno wyrokować, który pogląd zwycięży.

Należy przy tym wskazać, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach potwierdzają prawo podatników do korzystania z ulgi na robotyzację również w odniesieniu do robotów nabytych przed 2022 rokiem. Konsekwentnie uznają, że kosztem kwalifikowanym ulgi w odniesieniu również do takich robotów przemysłowych są odpisy amortyzacyjne. A zatem przyszłe rozstrzygnięcie omawianego zagadnienia może mieć znaczący wpływ nie tylko na rozliczenia tych podatników, którzy nabyli roboty przemysłowe po dniu wejścia w życie ulgi na robotyzację (tj. po 1 stycznia 2022 r.), ale również podatników którzy stali się właścicielami robotów przemysłowych przed tą datą.

Masz pomysł na artykuł? Napisz do nas wiadomość


    Przeciągnij i upuść pliki tutaj lub
    0 of 10