Korzystanie z usług faktoringu nie pozbawia prawa do opodatkowania estońskim CIT
20 sierpnia 2024 roku zapadł kolejny istotny wyrok dotyczący możliwości opodatkowania estońskim CIT podatników, którzy korzystają z usług faktoringu.
O co chodziło w sprawie?
Źródłem sporu rozstrzyganego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie była interpretacja indywidualna, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że sprzedaż na rzecz faktora wierzytelności własnych należy traktować jako odrębne zdarzenie gospodarcze, w wyniku którego powstaje przychód należny. W konsekwencji, jeżeli przychody z tego tytułu przekraczają 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku, liczonych z uwzględnieniem kwot należnego podatku VAT, to zdaniem Dyrektora KIS, podatnik uzyskujący takie przychody nie będzie mógł korzystać z opodatkowania estońskim CIT.
Wyrok WSA
Negatywna interpretacja indywidualna została zaskarżona przez podatnika do WSA w Krakowie, który uchylił ją wyrokiem z 20 sierpnia 2024 r. (sygn. akt I SA/Kr 546/24).
Jak wynika z uzasadnienia wyroku, zdaniem WSA w Krakowie nie można uznać, że przychody uzyskiwane z umów faktoringu, własnych wierzytelności są przychodami pasywnymi, których uzyskiwanie miałoby świadczyć o wykonywaniu przez podatnika działalności nierzeczywistej, czy też nieaktywnej.
Wręcz przeciwnie, zdaniem WSA w Krakowie, w rozpoznawanej sprawie skarżąca spółka wskutek zawierania umów faktoringu pozyskiwała środki do wykonywania swojej bieżącej działalności gospodarczej, która bezsprzecznie była działalnością mającą charakter aktywny (podatnik zajmował się produkcją oraz sprzedażą preparatów do akwarystyki morskiej).
WSA w Krakowie wskazał na konieczność posłużenia się przez Dyrektora KIS nie tylko wykładnią językową, ale również wykładnią celowościową i systemową. Zdaniem WSA w Krakowie: „Wynik interpretacji, zgodnie z którym fakturowanie własnych wierzytelności spełniałoby zakres pojęciowy art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a byłby rażąco niezgodny z wykładnią celowościową przedmiotowej regulacji, która jak to zostało wyjaśnione odnosi się jedynie do przychodów pasywnych.”
Nasz komentarz
Należy w pełnej rozciągłości podzielić stanowisko WSA w Krakowie wyrażone w komentowanym wyroku.
Zamiarem, z jakim ustawodawca wprowadził ograniczenia w możliwości korzystania z estońskiego CIT, było przede wszystkim wyłączenie z kręgu podmiotów stosujących tę formę opodatkowania podatników prowadzących działalność generującą przychody pasywne (m.in. przychody z wierzytelności, odsetek).
W przypadku podatnika, który wystąpił o wydanie uchylonej przez WSA w Krakowie interpretacji, korzystanie z usług faktoringu nie służyło generowaniu przez niego przychodów, ale służyło wyłącznie poprawie bieżącej płynności podatnika. Spółka w tym obszarze występowała jako konsument usług faktoringu (ponoszący ich koszt), a nie jako podmiot działający z zamiarem generowania przychodów biernych/pasywnych.
Co warte podkreślenia, komentowany wyrok nie jest pierwszym, który dotyczy kwestii korzystania z faktoringu przez podatników estońskiego CIT. Wcześniej, co należy ocenić pozytywnie, w analogiczny sposób wypowiadał się WSA w Gliwicach w wyroku z 27 marca 2024 r. (sygn. akt I SA/Gl 1124/23) i WSA w Warszawie w wyroku z 29 czerwca 2023 r. (sygn. akt III SA/Wa 553/23) i wyroku z 6 lipca 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 627/23.
