Publikacja raportu OECD w zakresie Kwoty B z Pillar One w ramach BEPS 2.0

Wprowadzenie

OECD 19 lutego 2024 roku oblikowało raport dotyczący tzw. „Kwoty B” (Amount B) z Pillar One, stanowiącej jeden z dwóch filarów inicjatywy BEPS 2.0. W ramach raportu przedstawiono nowy proces ustalania cen w zakresie podstawowych działań marketingowych i dystrybucyjnych, który będzie zgodny z zasadą ceny rynkowej. W krajach, które zdecydują się na wprowadzenie Kwoty B ma on obowiązywać od stycznia 2025 roku.

Zgodnie z raportem OECD, rozwiązania w ramach Kwoty B mają na celu uproszczenie i usprawnienie stosowania zasady ceny rynkowej w transakcjach marketingowych i dystrybucyjnych, zmniejszenie ilości sporów w tym obszarze, redukcję kosztów oraz wsparcie małych jurysdykcji, z ograniczonym dostępem do danych porównawczych.

Publikacja stanowi załącznik do rozdziału IV Wytycznych OECD w sprawie cen transferowych.

Z raportem można zapoznać się pod następującym linkiem: Pillar One – Amount B: Inclusive Framework on BEPS | en | OECD

Zakres raportu

Zgodnie z treścią raportu OECD, uproszczenie i usprawnienie obejmuje swoim zakresem następujące transakcje kontrolowane:

• Transakcje marketingowe i dystrybucyjne typu kupno-sprzedaż, w przypadku których dystrybutor kupuje towary od jednego lub większej liczby przedsiębiorstw powiązanych w celu dystrybucji hurtowej do stron niepowiązanych;
• Transakcje agencyjne lub komisowe, w przypadku których agent sprzedaży / komisant uczestniczy w (przyczynia się) hurtowej dystrybucji towarów przez jedno lub więcej przedsiębiorstw powiązanych do stron niepowiązanych.

Transakcja objęta Kwotą B musi wykazywać cechy istotne z ekonomicznego punktu widzenia, co oznacza, że można ją wiarygodnie wycenić przy użyciu jednostronnej metody cen transferowych, przy czym stroną badaną jest dystrybutor lub agent sprzedaży, tj. prostsza strona podlegająca testowaniu. Kolejne kryterium określa, czy stosunek rocznych kosztów operacyjnych do rocznych przychodów netto strony badanej mieści się w odpowiednio określonym przedziale.

Z Kwoty B (nawet po spełnieniu powyższych warunków) będą wykluczone np. transakcje obejmujące dystrybucję i marketing usług niematerialnych oraz transakcje, w których jednostka prowadzi działalność inną niż dystrybucyjna (np. działalność produkcyjną lub badawczo-rozwojową) oprócz działalności dystrybucyjnej, chyba że działalność dystrybucyjną można wyodrębnić i oddzielnie wycenić od działalności niedystrybucyjnej.

Określenie ceny w przedmiotowych transakcjach

Zgodnie z treścią raportu, metodę marży transakcyjnej netto uważa się za najbardziej odpowiednią metodę wyceny transakcji objętych zakresem uproszczeń. W przypadku dostępności odpowiednich danych wewnętrznych zawierających informacje na temat porównywalnych transakcji z podmiotami niepowiązanymi, to wyjątkowo dopuszcza się stosowanie metody porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie wewnętrznym.

OECD przygotowało odpowiednie analizy pozwalające na opracowanie globalnej matrycy cenowej w celu przybliżenia rynkowych wartości zwrotów z transakcji objętych zakresem raportu, wykorzystując jako wskaźnik rentowność sprzedaży (ROS). Matryca ma być stosowana na zasadzie „ex post”, czyli przy weryfikacji wyniku cen transferowych na koniec roku.

Zakres wartości rentowności ze sprzedaży przedstawionych w matrycy kształtuje się na poziomie od 1,5% do 5,5% w zależności od przypisanej grupy. Wskazano na dodatkową możliwość ewentualnego zmniejszenia/powiększenia wartości z przyjętego zakresu rentowności stosowanego przez przedsiębiorstwa o 0,5%.

Analizy, na podstawie których określono między innymi przedziały zaprezentowane w matrycy, będą aktualizowane co pięć lat (chyba że w międzyczasie nastąpi istotna zmiana warunków rynkowych). Dane finansowe i inne aspekty związane z matrycą cenową i mechanizmem dostępności danych będą poddawane corocznemu przeglądowi i w razie potrzeby aktualizowane.

Obowiązki dokumentacyjne

Przedsiębiorstwa dokonujące transakcji w zakresie Kwoty B będą zobowiązane, w ramach lokalnej dokumentacji cen transferowych, do przekazania organom podatkowym konkretnych informacji, w tym:

• Wyjaśnienia definicji transakcji objętej zakresem, w tym analizy funkcjonalnej, strony transakcji i kontekstu transakcji (np. inne powiązania handlowe lub finansowe, które mogą mieć wpływ na dokładne określenie charakteru transakcji);
• Pisemnej umowy (jeśli istnieje) lub umowy regulującej transakcję;
• Obliczenia przychodów, kosztów i aktywów przypisanych do transakcji;
• Informacji i harmonogramów alokacji wiążących dane finansowe stosowane w zakresie kryteriów zakresu i stosowania metody cen transferowych ze sprawozdaniami finansowymi.

W pierwszym roku stosowania Kwoty B, przedsiębiorca powinien zawrzeć w swojej dokumentacji zgodę na jej stosowanie przez co najmniej trzy lata, chyba że w tym okresie transakcje nie będą już kwalifikować się pod uproszczenia lub nastąpi istotna zmiana w prowadzonej działalności.

Organy podatkowe w poszczególnych jurysdykcjach mogą wymagać od przedsiębiorstw przedstawienia pisemnej umowy podpisanej przed wystąpieniem transakcji (nie ma jednak ogólnego wymogu zawarcia umowy pisemnej).

Wdrożenie

Wprowadzenie Kwoty B jest opcjonalne dla poszczególnych jurysdykcji, jednak raport został włączony do wytycznych OECD w sprawie cen transferowych jako załącznik do rozdziału IV (szczególne uwagi dotyczące podstawowej działalności dystrybucyjnej).

Jurysdykcje mogą zdecydować o zastosowaniu kwoty B do transakcji objętych zakresem w latach podatkowych rozpoczynających się 1 stycznia 2025 r. lub później oraz dokonać wyboru pomiędzy:

• zezwoleniem przedsiębiorstwom mającym siedzibę na obszarze danej jurysdykcji na zastosowanie uproszczonego podejścia;
• wymaganiem od przedsiębiorstw stosowania uproszczonego i usprawnionego podejścia w przypadku spełnienia kryteriów zakresu.

Przedsiębiorstwa nie powinny polegać na uproszczonym podejściu przy uzasadnianiu warunków transakcji w jurysdykcjach, które nie wdrożyły przepisów w zakresie Kwoty B. Lista jurysdykcji stosujących kwotę B zostanie dodana na stronie internetowej OECD.