Opłacenie przez płatnika zaległych składek ubezpieczeniowych nie stanowi przychodu dla podatnika

Opłacenie przez płatnika z jego własnych środków zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne podatnika (pracownika, zleceniobiorcy, byłego pracownika, byłego zleceniobiorcy) nie stanowi dla niego przychodu w rozumieniu ustawy o PIT – wynika z interpretacji ogólnej Ministerstwa Finansów. Resort potwierdził tym samym jednolitą praktykę orzeczniczą sądów administracyjnych.

W interpretacji Ministerstwo Finansów stwierdziło: „należy uznać, że płatnik składek, dokonując zapłaty zaległych składek, wykonuje ciążący na nim obowiązek publicznoprawny, którego nie może scedować na podatników. Stąd też późniejsza zapłata tych składek przez ich płatnika nie może być uznana za świadczenie dokonane „za ubezpieczonych”, gdyż na podstawie odrębnych przepisów nie są oni zobowiązani do ich zapłaty.”

Dotychczasowe stanowisko Dyrektora KIS

W interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS dominował pogląd, że opłacone ze środków płatnika zaległe składki na ubezpieczenia społeczne oraz składka zdrowotna są wymierną korzyścią majątkową dla podatnika (pracowników, zleceniobiorców, byłych pracowników lub zleceniobiorców), a za co za tym o idzie, u takich osób należy rozpoznać przychód podatkowy.

Z tym stanowiskiem nie zgadzały się jednak sądy administracyjne. W wydawanych wyrokach przeważała linia orzecznicza, zgodnie z którą płatnik, opłacając z własnych środków zaległe składki za podatnika nie dokonuje na jego rzecz żadnego przysporzenia majątkowego. Sądy zwracały uwagę na fakt, że obowiązanym wobec ZUS z tytułu zaległych składek jest płatnik składek, a nie ubezpieczony. W związku z tym, wszystkie obowiązki w zakresie uiszczenia zaległych składek powinny obciążać płatnika – niezależnie od źródła finansowania składek.

Skoro nie przychód, to również nie koszt

Minister Finansów w wydanej interpretacji ogólnej wyjaśnił również, że skoro w wyniku zapłaty przez płatnika zaległych składek po stronie pracowników nie powstaje przychód, to koszty poniesione przez płatnika na opłacenie tych składek nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w części, w jakiej składki te powinny być sfinansowane przez pracownika lub zleceniobiorcę, względnie byłego pracownika lub byłego zleceniobiorcę.