Ceny transferowe 2.0 – znamy szczegóły planowanych zmian przez OECD
12 października 2020 r. OECD opublikowało dwa raporty dotyczące „Wyzwań podatkowych wynikających z cyfryzacji” (ang. Tax Challenges Arising from Digitalisation) zawierające opis projektu Filaru Pierwszego oraz Filaru Drugiego.
Istota raportów OECD
Filar Pierwszy ma na celu stworzenie nowych zasad dotyczących miejsca opodatkowania dochodu (nexus) oraz nowych zasad alokacji dochodu do poszczególnych jurysdykcji (profit allocation). Filar Drugi polega natomiast na stworzeniu globalnego podatku minimalnego. Oba raporty liczą łącznie ok. 500 stron i zawierają szczegółowy opis proponowanych przez OECD zmian w podatkach międzynarodowych.
Co ciekawe, opracowania te w wielu miejscach wykraczają poza sferę gospodarki cyfrowej. Z tego też powodu, prace w tym zakresie prowadzone przez OECD roboczo określa się często jako „BEPS 2.0.”. Dla przypomnienia, dorobek BEPS 1.0. został opublikowany w 2015 r. i zawierał takie elementy jak np. MDR, CFC, ceny transferowe, nowy thin-cap, instrumenty hybrydowe, MLI, DRM.
Ceny transferowe 2.0.
Jednym z takich aspektów, który ma niewiele wspólnego z gospodarką cyfrową, ale stanowi istotny element Filaru Pierwszego jest tzw. Kwota B. Jest to techniczna nazwa przyjęta przez OECD, za którą kryje się wprowadzenie nowego mechanizmu tzw. stałego zysku (fixed return) w zakresie prostej działalności marketingowej i dystrybucyjnej. W praktyce opis tego mechanizmu przypomina „safe harbour” dotyczący działalności dystrybucyjnej o ograniczonym ryzyku. Byłby to drugi „safe harbour” wypracowany przez OECD, po wprowadzonym już „safe harbour” dot. usług o niskiej wartości dodanej.
Celem tej regulacji ma być uproszczenie przepisów o cenach transferowych, zwiększenie pewności podatkowej oraz ograniczenie obowiązków administracyjnych. OECD podkreśla, że „safe harbour” ma być zgodny z zasadą ceny rynkowej i ma ograniczyć liczbę sporów (MAP) pomiędzy jurysdykcjami w zakresie prostej działalności dystrybucyjnej. Poniższa tabela przedstawia główne parametry planowanej regulacji.
L.p. | Parametr | Punkt raportu | Opis |
1. | Charakter: | 653 | Tzw. stały zysk (fixed return), zbliżony do „safe harbour” |
2. | Zakres podmiotowy: | 659 | Wszystkie MNE (tj. nie tylko w ramach gospodarki cyfrowej) |
3. | Kanały dystrybucji: | 660-663 | Zakup od zagranicznych podmiotów powiązanych i odsprzedaż do niepowiązanych odbiorców w kraju działalności dystrybutora (powyżej 50%) |
4. | Zakres przedmiotowy: | 664-673 | Podstawowa działalność marketingowa i dystrybucyjna (raport zawiera szczegółową definicję takiej działalności wraz z opisem funkcji, aktywów i ryzyk) |
5. | Kwantyfikacja zakresu przedmiotowego: | 674-678 | Katalog progów / wskaźników / proporcji w celu skwantyfikowania funkcji, aktywów, ryzyk (fixed proportions), np. max. procent udziału kosztów marketingu w kosztach ogółem |
6. | Profil funkcjonalny: | 663 685 | Dystrybucja o ograniczonym ryzyku (LRD). Działalność komisyjna lub agencyjna poza zakresem, choć OECD analizuje takie rozszerzenie |
7. | Metoda: | 686 | Metoda marży transakcyjnej netto (TNMM) |
8. | Wskaźnik (PLI): | 687 | Wskaźnik rentowności sprzedaży (ROS), do uszczegółowienia (np. EBIT) |
9. | Wysokość wskaźnika: | 694-696 | Nieznana. Do zbenchmarkowania w kolejnym kroku przez OECD |
10. | Kryteria zróżnicowania: | 689-693 | 1/ geograficzne (np. poszczególne regiony / części świata) 2/ branżowe (np. farmacja, dobra konsumpcyjne, motoryzacja, IT) |
Raport OECD zakłada, że implementacja takiego rozwiązania będzie wymagała zmian w lokalnych przepisach podatkowych o cenach transferowych, ew. zmian w UPO oraz wydania stosownych objaśnień podatkowych.
Dalsze kroki
W dokumencie dotyczącym otwarcia konsultacji, opublikowanym przez OECD, znalazły się także pytania skierowane do podatników, akademików i doradców podatkowych, dotyczące konstrukcji przyszłej regulacji, w tym np.:
- Czy uważają Państwo, że ww. mechanizm ma mieć wąski czy szeroki zakres?
- Jaki wskaźnik rentowności powinien został zastosowany (np. EBIT)?
- Czy uznają Państwo za zasadne zróżnicowanie wskaźników rentowności według kryteriów geograficznego i branżowego?
Na odpowiedzi i uwagi w tym zakresie OECD czeka do 14 grudnia br.
Nasz komentarz
Niewątpliwie ta propozycja OECD wymaga dyskusji i obszernych konsultacji. Oprócz wszystkich zalet przedstawionej propozycji, zaprezentowane założenia – w brzmieniu proponowanym w raporcie – wydają się rodzić uzasadnione pytanie, czy po wprowadzeniu tej regulacji, dotychczasowa dyskusja na linii organ-podatnik dotycząca wyznaczania przedziału rynkowego i poruszania się w ramach tego przedziału (głównie w oparciu o argumenty ekonomiczne) nie przesunie się w kierunku dyskusji o tym czy dany biznes mieści się w ramach definicji „podstawowej działalności marketingowej i dystrybucyjnej” czy też nie (głównie w oparciu o argumenty prawne).
Ponadto, zaprezentowane zmiany mogą zwiastować wprowadzenie kolejnych „safe harbours” dot. np. producentów kontraktowych, produkcji na materiale powierzonym, dystrybucji w modelu agencyjnym czy komisyjnym. O tym ostatnim OECD pisze wprost w swoim raporcie. Z kolei założenia „safe harbour” dot. producentów kontraktowych już były przedstawiane we wcześniejszych raportach OECD. Otwarte jednak pozostaje pytanie, czy stworzenie takiej urzędowej siatki marż/narzutów nadal będzie się mieściło w ramach zasady ceny rynkowej uregulowanej w art. 9 Modelowej Konwencji OECD, czy będą to podwaliny pod zmianę tego przepisu, a zatem co najmniej częściowego przemodelowania międzynarodowych zasada alokacji zysku.
